غــ ـــمـــ ـکــ ــ ــده عـ ــشـ ــــق

در این زمانه هر مجنونی صدها لیلا دارد ، هر شیرینی در قلبش هزار فرهاد دارد
من همان مجنونم که تنها لیلای من تویی، تنها عشق و سرپناه من تویی

باران کہ می بارد تمام کوچہ ھای شھر پر از فریاد من است

کہ می گویم؛

من تنھا نیستم،

تنھا منتظرم

مغرورانه اشک ریختیم چه مغرورانه سکوت کردیم

چه مغرورانه التماس کردیم چه مغرورانه از هم گریختیم

غرور هدیه شیطان بود و عشق هدیه خداوند .

هدیه شیطان را به هم تقدیم کردیم و هدیه خدا را از هم پنهان کردیم.

پس بیا دلهایمان را یکی کنیم و بی هیچ پاداشی حراج محبت کنیم

که دیر یا زود همه ی ما خاطره ایم

بوی سوختنــــــــــی می آید ...


چیزی دارد می سوزد اینجـــا


چیزی شبیـــ ــه "دل" !